συγκορδυλίζω

Α

(κυρίως το ουδ. πληθ. μτχ. παθ. παρακμ.) συγκεκορδυλισμένα

(κατά τον Ησύχ.) «συνηθροισμένα, συνειλημμένα, συνεστραμμένα».

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + κορδύλη + -ίζω (πρβλ. συγκορδυλῶ)].